Python to niezwykle potężny, wieloplatformowy, interpretowany, interaktywny oraz wysokopoziomowy język programowania ogólnego zastosowania, który jest jednocześnie stosunkowo łatwy w nauce. Został stworzony przez holenderskiego programistę Guido van Rossuma (BDFL) w 1990 r., a po raz pierwszy opublikowany w roku następnym. Nazwa języka zaczerpnięta została od brytyjskiego serialu TV pt. "Latający cyrk Monty Pythona", jednak maskotką oraz logo języka jest wąż (a w zasadzie dwa).
Python to język spójny, o przejrzystej i czytelnej składni dzięki czemu kod napisany w tym języku jest łatwy w utrzymaniu. Aplikacja napisana w Pythonie ma zazwyczaj o 1/3 - 1/5 krótszy kod od analogicznej napisanej z wykorzystaniem takich języków jak C/C++ lub Java. Ponadto jest to język zorientowany obiektowo oraz przenośny.
Do głównych zalet Pythona należą:
- typy dynamiczne, nie ma potrzeby ręcznego deklarowania typu zmiennej
- wbudowanie typy obiektów oraz narzędzia do ich obsługi
- automatyczne zarządzanie pamięcią
- możliwość łączenia Pythona z innymi językami programowania
- jest to język dość łatwy w użyciu i nauce
[dell@dell-pc ~]$ python
Python 3.7.1 (default, Oct 22 2018, 10:41:28)
[GCC 8.2.1 20180831] on linux
Type "help", "copyright", "credits" or "license" for more information.
>>>
Zen Pythona:
>>> import this
The Zen of Python, by Tim Peters
Beautiful is better than ugly.
Explicit is better than implicit.
Simple is better than complex.
Complex is better than complicated.
Flat is better than nested.
Sparse is better than dense.
Readability counts.
Special cases aren-t special enough to break the rules.
Although practicality beats purity.
Errors should never pass silently.
Unless explicitly silenced.
In the face of ambiguity, refuse the temptation to guess.
There should be one-- and preferably only one --obvious way to do it.
Although that way may not be obvious at first unless you-re Dutch.
Now is better than never.
Although never is often better than *right* now.
If the implementation is hard to explain, it-s a bad idea.
If the implementation is easy to explain, it may be a good idea.
Namespaces are one honking great idea -- let-s do more of those!
>>>
Uruchamianie plików Pythona:
W konsoli wpisujemy kolejko słowo python, które uruchamia interpreter, a następnie podajmy ścieżkę do pliku:
$ python ./format_c.py
Jeśli dokument Pythona (*.py) zawiera w nagłówku odwołanie do interpretera - #!/usr/bin/env python, to plik ten można odpalić poprzez podanie w konsoli samej ścieżki dostępu. Jest jednak jeden drobny warunek - plik ten musi posiadać atrybut wykonywalności chmod 755 nazwa_pliku.py.
$ /home/user/project/nazwa_pliku.py
